Kwetsbaarheid

It's
absolutely
     terrifying
to let someone in
let them see
the darkest corners of your
soul
the reasons why you cry
and why they make you so
happy

it's absolutely terrifying because they might run away
with your secrets
and never give them
back.

______________________________________________________________________________________________________________________

Dit ben ik. Gewoon, een simpel meisje van 14 dat uit Antwerpen komt. Haar mond soms durft open te trekken wanneer ze ergens niet mee eens is en die maar al te graag artikeltjes typt. Meestal heel spontaan is en vrolijk een gesprek start. Voor zichzelf opkomt en zichzelf respecteert. Ik ben gelukkig en dankbaar, dankbaar voor de kansen die ik krijg en de dingen die ik mag doen. Gewoon een blij, spontaan en een gelukkig kind. Maar er zijn natuurlijk momenten wanneer ik zelf niet meer blij kan zijn en dan rollen er tranen over mijn wangen. Ik keer dan in mezelf, word verdrietig en boos en sluit me op in mijn kamer. Ik snap het dan even niet meer en dan verbaas ik mezelf. Ik dacht dat ik alles zo goed op een rijtje had.

De laatste maanden zijn niet echt de beste maanden geweest, zal ik het zomaar zeggen. Na september is alles zowat gestegen en gedaald, net zoals je in een rollercoaster zit, maar ik heb ook vooral veel geweend. Er waren avonden waar ik telkens huilend in slaap viel maar de volgende ochtend deed ik alsof er niks was gebeurd. Overdag "blij" zijn en 's avonds huilen tot ik in slaap viel. Versta me nu niet verkeerd, er waren ook echt dagen waar ik gelukkig, blij en de echte Laura was! Maar toch heb ik mijn ervaring om moeten zetten naar levenslessen waar ik me altijd aan zal herinneren. Die maanden, en zeker zo de recentste 2, hebben de meeste pijn veroorzaakt maar het heeft me ook laten beseffen dat je extra hard van de kleine momenten moet genieten. Die momenten bepalen juist je geluk, je moet het alleen zelf inzien.

Ik denk vooral dat ik nog vaak ga terugdenken aan deze maanden. Langs de ene kant was het wel pijnlijk maar langs de andere kant is het toch wel iets waar ik uit heb geleerd. Je moet durven jezelf kwetsbaar open te stellen. Je mag niet teveel mensen vertrouwen. Je moet zelf ook eerlijk zijn, tegen jezelf en tegen anderen. Je moet lief hebben. Dat zijn zowat de 4 belangrijkste dingen, de rest is voor mij bijzaak. Ik weet niet wat de komende maanden voor mij in petto hebben maar ik hoop alleszins dat die beter zijn en dat ik weer helemaal op mezelf kom.


Remember: kwetsbaarheid is geen zwakte!



7 opmerkingen:

  1. Je hoeft niet bang te zijn om je open te stellen, niet tegenover vrienden en familie en niet op je blog. De mensen die het niet eens zijn met jou en die niet voor jou zullen klaar staan, zijn niet je echt vrienden. Je hebt dit echt heel mooi verwoord.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi omschreven dit! Lijkt me moeilijk om je even zo open te stellen op je blog, maar wel heel knap. Heel mooi ook die foto's en het tekstje erbij!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. heel erg mooi geschreven. en wat mooi dat je gewoon jezelf kan respecteren zoals je bent.
    ik heb ook vaak het gevoel alsof mijn leven een achtbaan is. ik probeer gewoon te genieten
    van de hoogte punten, en de rest achter mij te houden.

    liefs joelle

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh, stom dat ik dit nu pas lees (ik volg te veel blogs, da's het probleem gewoon, haha). En alles wat je zegt over jezelf klopt ook gewoon, je bent kei spontaan en je bent voortdurend aan het tetteren, haha. Zo stom dat ik dit nu te weten kom, nooit gedacht dat je zoveel droefheid (?) hebt verborgen achter je lach.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Blijf vooral wie je bent en blijf vrolijk zoals ik u ken x
    ������������������

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve Lauratje,
    Je bent één van de leukste mensen die ik ken! Blijf jezelf, want je bent echt geweldig! En ik ben er altijd voor een babbel als er iets scheelt! Ik hou van je, meid, vergeet dat nooit! ❤❤

    BeantwoordenVerwijderen